Αν μπορούσα να περιγράψω σε μία φράση την εμπειρία μου ως μέλος της κοινότητας της Κοινωνικής Αλληλέγγυας Οικονομίας (ΚΑΛΟ) στην Ελλάδα εν μέσω COVID-19, θα έλεγα ότι είναι μια συνθήκη που θέτει έξοχα υπαρξιακά ερωτήματα προς απάντηση. Ποια είμαι; Πού πάμε (ως ομάδα); Γιατί μας αγνοούν; Είμαστε αόρατοι ενώ νομίζουμε ότι είμαστε ορατοί; Και άλλα πολλά που για να απαντηθούν ψύχραιμα χρειάζεται ή μια γερή ψυχοθεραπευτική υποστήριξη ή μακροθυμία την οποία μόνο κάποιοι γέροντες κατέχουν.
